Veri Merkezi Portföy Yönetişimi - Otomatica

Veri Merkezi Hizmetleri sunan şirketler veya farklı coğrafyalarda veri merkezleri yatırımları olan kurumlar birden fazla veri merkezine sahip olmanın maliyetini yaygın ve çevik hizmet veya coğrafi yedekli operasyon için yüklenirler. Birden fazla veri merkezi tesisine sahip olmanın bir avantajı da veri merkezi portföyünün sağlayacağı bilgi ve esnekliğin kuruma kazandıracağı ölçek ekonomisi olacaktır.

Genelde her veri merkezi tesisinin kendi içinde işletmesini yapması yüksek iş sürekliliği ve performans açısından önemlidir. Her tesis proje bazında birbirini tekrarlasa bile her biri farklı eser olarak düşünülmelidir. Ne kadar benzerlikler olsa da uygulama, malzeme, ekipman, çevresel şartlar, kalite, planlama ve uygulamadaki insani hatalar gibi farklılıklar tesislerin tam olarak aynı şekilde işletilmesine olanak vermez. Her işletmenin öncelikleri, riskleri ve zorlukları farklı olabilir.

Buna karşın birden fazla veri merkezine sahip olmanın oluşturduğu bilgi ve deneyim; mutlaka her saha için bir referans olarak işletme standart ve performansının yükselmesine, maliyetlerin ise performansı azaltmadan azaltmasına yardımcı olmalıdır. Çoklu veri merkezlerinin ortak tecrübe ve bilgisinden yararlanarak yüksek performans ve düşük maliyet hedefine yönelik strateji, vizyon ve eşgüdümü sağlamak VM portföy yönetişimi olarak tanımlanmaktadır.

• Coğrafi şartlar
• Kritik saha ölçek bilgileri
• Beyaz Alan yapılandırılması
• Kullanılan teknolojiler ve yapılandırmaları
• Tüketim bilgileri
• İşletme şartları
• Yerel destek olanakları

gibi farklılıklara karşı düşen;

• Coğrafi profil
• IT ve altyapı envanter listeleri
• Kritiklik seviyesi ve riskler
• Her saha yedeklilik ve bağışıklıkları
• Servis sağlayıcı kalite ve ulaşılabilirliği
• Bakım ve operasyon kabiliyeti ve süresi
• Saha etkinlik ve verimliliği
• Vaka ve arıza profilleri

parametreleri izlenerek strateji oluşturulur. Sahalar belirlenen bu strateji çerçevesinde uyumlu hale getirerek ortak getiriler sağlanabilir. Mevcut ve gelecek sahalar için standart belirlenir. Beklenen performansa karşı kaynak dengelenmesi daha yalın ve görünür hale gelir. Roller, sorumluluk ve raporlama zinciri optimize edilir. Kritik bilgi kurumsal boyutta kullanılır hale gelir.